Yatsı vakti, Hanefîlerde fetvaya esas olan görüşe ve diğer mezheplere göre,
batı ufkunda kırmızı şafağın kaybolduğu andan itibaren başlar ve fecr-i sadığın
doğmasından biraz önceki zamana kadar devam eder. Delil Abdullah b. Ömer'den
nakledilen şu hadistir:
"Şafak kırmızılıktır. Şafak kaybolunca yatsı namazını kılmak farzolur."
(es-San'ânî, I,114).
Diğer yandan yatsı namazı için tercih edilen vakit, gecenin üçte biri veya
yarısı geçinceye kadar devam eder. Çünkü Allah elçisi şöyle buyurmuştur:
"Ümmetime zorluk vermesem, yatsı namazını gecenin üçte birine veya yarısına
kadar geciktirmelerini onlara emrederdim."(eş-Şevkânî, II,11).
Enes (r.a), Hz. Peygamber (asv)'in yatsı namazını gecenin yarısına kadar
geciktirip, sonra kıldığını bildirmiştir (eş-Şevkânî, II,12). Hz. Aişe
(r.anhâ)'den de şöyle dediği nakledilmiştir:
"Hz. Peygamber bir gece yatsı namazını geciktirdi. O kadar ki mescidde
bulununlar uyumuştu. Sonra çıkıp namaz kıldı ve şöyle buyurdu: Eğer ümmetime
zorluk vermesem bu vakit yatsı namazının vaktidir." (Buhârî, Mevâkît, 24;
eş-Şevkânî, I, 12).
Vitir namazının başlangıcı yatsı namazından sonradır, vaktinin sonu ise,
sabah vakti girmeden hemen öncesine kadar olan zamandır. (bk. Hamdi Döndüren,
Delilleriyle İslâm İlmihali, İstanbul 1991, 313 vd.).
Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder